Soms moet een mens ergens met de auto naar toe. Laten we zeggen van Zwijndrecht naar Rotterdam via de A16. Een ritje van niks. En juist daar gebeurt het. Links en rechts komen ze voorbij nadat ze eerst aan je bumper gekleefd zaten: busjes. En ik zweer het je, ze zijn soms wit maar meestal zwart, zoals die van Zaagmans, die er ook wat van kan. Het maakt me woest. Nonchalant onderuitgezakt, een hand aan het stuur en de andere uit het raam of om de smartphone, laten ze zich gelden, de bestuurders van die busjes. En dan is er ook nog de Ram Van. Hierin bevindt zich doorgaans een man met een kaal hoofd en een zonnebril met rechte pootjes. Ik vraag me af waarom het een bril moet zijn met rechte pootjes. En waarom iemand de weg opgaat met iets waarin je normaal gesproken je koeien vervoert. De Volkswagen Golf doet ook mee op het circuit dat A16 heet. Ook in zwart uitgevoerd, want dat geeft je blijkbaar een gevoel van powerrrr.
Het ergste is dat het ook iets doet met mij. Niet de kleur, maar wel het rijgedrag. Ik pas me aan en word eveneens agressief. De eco-knop gaat uit en ik ga racen of afremmen om te pesten. Ik roep scheldwoorden die niet bij me passen. Mijn passagiers worden er bang van. Ze kennen me niet meer terug. Het gekke is echter dat mijn auto blauw is. En klein. Ik zit rechtop achter het stuur en mijn zonnebril heeft geen rechte pootjes. Schiet mij maar lek.