Vol verwachting reden we naar i Tamasotti in  Mezzane di Sotto bij Verona. Een agriturismo. Daarbij had ik visioenen van lange gedekte tafels met grote schalen huisgemaakte pasta, wijn van de wijnboer zelf, lokale gerechten zoals je die ziet in films over la dolce vita. Dat klopte niet helemaal. Het moet gezegd: het uitzicht is werkelijk prachtig, de kamers zijn mooi en schoon en het ontbijt is heerlijk. Daar vonden we wel de huisgemaakte jammetjes, allerlei kazen, vleeswaren, versgeperst grapefruitsap. biologische yoghurt met vers fruit… was mijn maag maar groter! Echt hoor, wat je wilt eten, past er niet in. Waarom moet een mens toch steeds maar keuzes maken?
Wij vonden het erg jammer dat de enige mogelijkheid om te dineren op donderdagavond was. Laat dat nu net de avond zijn waarop wij naar de opera zouden gaan. Geen lange gedekte tafels dus. De kok was op vakantie. Minpuntje! Maar de eigenaar, die drie woorden Engels sprak, had een oplossing: we konden wel om 17.00 uur die dag wijnen proven. He wat vervelend. We houden helemaal niet van wijn! Die dag brachten we door in het plaatselijke zwembad, waar we alle vier heel enthousiast over waren (badmutsen verplicht natuurlijk). Terug zetten wij ons aan het tafeltje met uitzicht om de Valpolicella Riserva 2014 en 2015 en Amazone 2012 te proeven. Kaasje erbij: wat een leven! We namen ieder een doos Riserva 2014 mee naar huis. Voor mooie momenten.