Een week geleden is het alweer dat we in mijn onbetrouwbare cabrio naar Leuven zoefden. Een dag of twee gingen Zaagmans en ik doorbrengen in de Belgische studentenstad. Het is altijd aangenaam vertoeven bij onze zuiderburen, alleen al vanwege het zo zachte taaltje. Verder komt men er dingen tegen die wij niet kennen. Hoe moet ik het interpreteren dat ik bij vier billen er eentje gratis krijg?  Curieus.

Maar… er is een Hema. We hadden sokken nodig, dus dat kwam goed uit. Ik wist dat er van bamboe veel wordt gefabriceerd, maar sokken? Dat was nieuw. Laat er nu net op dat moment een aanbieding zijn. We deden niet kinderachtig en sloegen meteen drie paar in. Drie paar bamboesokken voor de prijs van twee. Maar bij de kassa ging het mis. De scanner wenste de barcode niet te lezen. Gewoon de prijs intoetsen zou ik zeggen, maar dat was te eenvoudig gedacht. Er was iets ernstigers aan de hand: een sokkenblokkade! De sokken mochten onder geen beding verkocht worden. Tot op heden tasten we over de reden in het duister. Of ze uit elkaar vallen, gaan rieken, te erg krimpen, gevaarlijke stoffen bevatten; het kan allemaal, maar de bamboesokken bleven binnen de Hema. We dropen af op onze lubberende sokken die onder je voet kruipen. Gaten zaten er ook al in. Of ze fris roken? Die van mij wel natuurlijk. Ze waren van katoen.